Nawigacja
Piotr Niwiński: Tajemnicze początki harcerstwa - nowe odkrycia !
- Drukuj
- 08 kwi 2009
- Szperanie w historii
- 6519 czytań
- 0 komentarzy
Wśród Organizacji, które miały duży wpływ na powstanie polskiego Skautingu najczęściej wymienia się Sokoła, Eleuterię i Zarzewie. Niekiedy wymienia się też i Drużyny Bartoszowe.
Z materiałów traktujących o historii Harcerstwa niewiele się można dowiedzieć o tym jaką rolę ta organizacja odegrała w początkach harcerstwa.
Drużyny Bartoszowe, to organizacja niepodległościowa założona w 1908 we Lwowie z inicjatywy konserwatywnego, ziemiańskiego ugrupowania "Podolaków". Działały legalnie, skupiały przede wszystkim młodzież wiejską z Galicji Wschodniej. Struktura organizacyjna: Rada Naczelna oraz działające w terenie: chorągwie, ziemie i drużyny.
W 1912 po wybuchu wojny bałkańskiej Drużyny Bartoszowe zostały przekształcone w organizację wojskową. W 1914 działało 280 Drużyn Bartoszowych liczących łącznie 7 tys. członków. Z chwilą powstania Centralnego Komitetu Narodowego we Lwowie Drużyny połączyły się z Sokolimi Drużynami Polowymi Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, działając dalej pod wspólnym kierownictwem Komendy Wspólnej Drużyn Sokolich i Bartoszowych co spowodowało połączenie tradycji obu organizacji.
Pod koniec sierpnia 1914 weszły w skład Legionu Wschodniego (Legiony Polskie). Po zajęciu Lwowa przez wojska rosyjskie większość żołnierzy Legionu Wschodniego odmówiła złożenia przysięgi na wierność Austrii, wskutek czego Legion rozwiązano. Działacze Drużyn Bartoszowych służyli także w armii Hallera, Dywizji Syberyjskiej, walczyli o Lwów z Ukraińcami w 1918 i w powstaniach śląskich (1919-1921). Naczelnicy Komendy Głównej: W. Dajczak (do 1912), S. Bac (od 1914). / wg Onet.pl - Wiem/
Z tej krótkiej notatki też niewiele dowiadujemy się o wpływie Bartoszowców na powstający skauting. Czy aby na pewno ? Po pierwsze - nazewnictwo. Drużyny, Chorągwie, Naczelnik. Wygląda na to, że niekoniecznie Sokół był źródłem tych nazw.
W przygotowywanych na "Wystawę 100-lecia Harcerstwa w zbiorach kolekcjonerskich" / Krakowski Klub Kolekcjonerów/ eksponatach znalazły się dwie legitymacje Bartoszowca Edwarda Czubki .
Obie wydane w 1914 r. w Stryju.
Te legitymacje, to dalszy dowód na to, że przez połączenie z Sokołem Bartoszowcy wnieśli tytuł "Druh", pozdrowienie "Czuwaj", oraz ideę Prawa - "Przykazań Drużyniaka" - Bartoszowca już w 1908 roku ! Czyli wysoce prawdopodobnym jest, że to właśnie te "Przykazania" przygotowały grunt pod przyszłe Prawo Skautowe .
Tak naprawdę, to początki polskiego Skautingu kryją jeszcze niejedną tajemnicę. Tak jak ta, ukryta w nazwie "Harcerz" , której użył Andrzej Małkowski jako tytuł "nieperyodycznego" dodatku do Haseł Filareckich w roku 1908/09. Ale o tym następnym razem.
Z materiałów traktujących o historii Harcerstwa niewiele się można dowiedzieć o tym jaką rolę ta organizacja odegrała w początkach harcerstwa.
Drużyny Bartoszowe, to organizacja niepodległościowa założona w 1908 we Lwowie z inicjatywy konserwatywnego, ziemiańskiego ugrupowania "Podolaków". Działały legalnie, skupiały przede wszystkim młodzież wiejską z Galicji Wschodniej. Struktura organizacyjna: Rada Naczelna oraz działające w terenie: chorągwie, ziemie i drużyny.
W 1912 po wybuchu wojny bałkańskiej Drużyny Bartoszowe zostały przekształcone w organizację wojskową. W 1914 działało 280 Drużyn Bartoszowych liczących łącznie 7 tys. członków. Z chwilą powstania Centralnego Komitetu Narodowego we Lwowie Drużyny połączyły się z Sokolimi Drużynami Polowymi Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, działając dalej pod wspólnym kierownictwem Komendy Wspólnej Drużyn Sokolich i Bartoszowych co spowodowało połączenie tradycji obu organizacji.
Pod koniec sierpnia 1914 weszły w skład Legionu Wschodniego (Legiony Polskie). Po zajęciu Lwowa przez wojska rosyjskie większość żołnierzy Legionu Wschodniego odmówiła złożenia przysięgi na wierność Austrii, wskutek czego Legion rozwiązano. Działacze Drużyn Bartoszowych służyli także w armii Hallera, Dywizji Syberyjskiej, walczyli o Lwów z Ukraińcami w 1918 i w powstaniach śląskich (1919-1921). Naczelnicy Komendy Głównej: W. Dajczak (do 1912), S. Bac (od 1914). / wg Onet.pl - Wiem/
Z tej krótkiej notatki też niewiele dowiadujemy się o wpływie Bartoszowców na powstający skauting. Czy aby na pewno ? Po pierwsze - nazewnictwo. Drużyny, Chorągwie, Naczelnik. Wygląda na to, że niekoniecznie Sokół był źródłem tych nazw.
W przygotowywanych na "Wystawę 100-lecia Harcerstwa w zbiorach kolekcjonerskich" / Krakowski Klub Kolekcjonerów/ eksponatach znalazły się dwie legitymacje Bartoszowca Edwarda Czubki .
Obie wydane w 1914 r. w Stryju.
Te legitymacje, to dalszy dowód na to, że przez połączenie z Sokołem Bartoszowcy wnieśli tytuł "Druh", pozdrowienie "Czuwaj", oraz ideę Prawa - "Przykazań Drużyniaka" - Bartoszowca już w 1908 roku ! Czyli wysoce prawdopodobnym jest, że to właśnie te "Przykazania" przygotowały grunt pod przyszłe Prawo Skautowe .
Tak naprawdę, to początki polskiego Skautingu kryją jeszcze niejedną tajemnicę. Tak jak ta, ukryta w nazwie "Harcerz" , której użył Andrzej Małkowski jako tytuł "nieperyodycznego" dodatku do Haseł Filareckich w roku 1908/09. Ale o tym następnym razem.
Social Sharing: |
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.