CYTATY HARCERSKIE
W świecie pełnym niepewności i niepokoju nasz Ruch błyszczy jak złoty łańcuch na ciemnym tle... Lady Olave Baden-Powell

Starajcie się zostawić ten świat troszkę lepszym niż go zastaliście Robert Baden-Powell

Nie błądzi tylko, ten kto nic nie robi Robert Baden-Powell

Trudności są solą życia. Robert Baden-Powell

Każdy osioł potrafi być dobrym człowiekiem podczas pogody Robert Baden-Powell

Życie bez przygód byłoby strasznie głupie. Robert Baden-Powell

Życie byłoby miłe, gdyby wszystko było słodkie. I sama sól jest gorzka, ale trochę soli do potrawy nadaje smak. Robert Baden-Powell

Nie to ma wielkie znaczenie, czy aktualnie osiągamy nasze najwyższe ideały, lecz to, ze są one wysokie Robert Baden-Powell

Posłannictwem moim jest rozprzestrzenianie przyjaźni i braterstwa na całym świecie Robert Baden-Powell

Nie można nazwać wychowanym nikogo, kto nie jest gotów i nie pragnie zrobić swej cząstki pracy dla świata i nie ma po temu wykształconej zdolności Robert Baden-Powell

Zwyczajne kłamstwo jest nadzwyczaj częstą wadą wśród młodzieży i niestety poważną chorobą całego świata. Spotkacie ją zarówno u niecywilizowanych plemion jak i w kulturalnych krajach. Mówienie prawdy, a w konsekwencji wyniesienie człowieka na poziom autorytetu, zmienią całkowicie charakter człowieka i charakter narodu. Dlatego ciąży na nas obowiązek by zrobić wszystko, co można, aby wpoić chłopcom poczucie honoru i nauczyć ich prawdomówności. Wskazówki dla skautmistrzów - Robert Baden-Powell

Pamiętajcie, że chłopiec chce od razu po wstąpieniu do drużyny ruszyć na harce; nie zamrażajcie jego zapału wykładami bez końca. Dajcie mu gry i ćwiczenia skautowe, których on pragnie a szczegółów technicznych nauczcie go pomału praktycznie. Wskazówki dla skautmistrzów Robert Baden-Powell

Nie chodzi o to, byśmy osiągnęli nasze najwyższe ideały, lecz o to, aby były one naprawdę wysokie. Wskazówki dla skautmistrzów - Robert Baden-Powell

Niech chłopcy zrozumieją, że czystość jest rzeczą męską. Dajcie im pełnię zdrowych zajęć a w ten sposób najlepiej pomożecie im pozbyć się brudnych myśli i niewłaściwych nawyków. Wskazówki dla skautmistrzów - Robert Baden-Powell

Obóz jest podstawową rzeczą w prowadzeniu drużyny. Ale obóz musi być pełen pracowitości a nie szkołą bezcelowego leniuchowania... Wskazówki dla skautmistrzów - Robert Baden-Powell

Jeżeli chłopiec idzie po ulicy uśmiechnięty, to już coś znaczy. Niejeden przechodzień rozpogodzi się na ten widok. Warto potrudzić się, żeby nauczyć chłopców tego uśmiechu jako pierwszego kroku ku szczęściu. Wskazówki dla skautmistrzów - Robert Baden-Powell

Najlepsze wyniki osiągają te drużyny, gdzie najbardziej zaufano zastępowym. Tu leży tajemnica powodzenia wychowania skautowego. Wskazówki dla skautmistrzów - Robert Baden-Powell

Harce to radosna gra na łonie natury, gdzie mężczyźni z duszą chłopca idą razem z chłopcami na poszukiwanie przygody. Przyniosą stamtąd zdrowie i szczęście, zręczność i zaradność. Wskazówki dla skautmistrzów - Robert Baden-Powell

Istotą życia skautowego stanowi pełne tężyzny życie w terenie. Wskazówki dla skautmistrzów - Robert Baden-Powell

Chłopcy robią wszystko to, co robi drużynowy. Drużynowy odbija się w swoich chłopcach jak w lustrze. Skauci nauczą się poświęcenia i patriotyzmu tylko od takiegoż poświęcenia i patriotyzmu drużynowego. Wskazówki dla skautmistrzów - Robert Baden-Powell

Scouting is a Movement because it moves forward. As soon as it stops moving, it becomes an organization and is no longer Scouting. Robert Baden-Powell

Jesteśmy powołani do tego, żeby być oazą. Oaza jest znakiem nadziei na horyzoncie Phill Bosman

Nic nie znaczą słowa Przyrzeczenia, jeśli się wielokrotnie nie przełamały w pryzmacie codziennego życia. Jadwiga Falkowska

Z praw harcerskich robimy dekalog, a to jest tylko kodeks, którego przestrzeganie daje nam prawo do nazwy harcerza. Wiktor Frantz

Zadaniem instruktora jest dawać, a nie brać. Henryk Glass

Liche charaktery podleją w ogniu wydarzeń, a silne hartują się jak stal i nie dają się złamać. hm. Henryk Glass

Programy [w harcerstwie] są różne i zmienne, ale istnieje to samo wspólne dla wszystkich źródło rzeczy: Prawo Harcerskie, metoda, system zastępowy Ewa Grodecka

Harcerstwo nie jest starą, skostniałą wiedzą, którą wpajać masz w swoje dziewczęta. Jest ono życiem. Ewa Grodecka

Harcerz wie, że trzeba zawsze wytrwać i przetrwać, by nareszcie zwyciężyć, a nie tracić nadziei i nie mówić przedwcześnie, że wszystko stracone gen. Józef Haller

Nie czyńcie skautingu zbyt łatwym... Stawiajcie wyzwania Jan Paweł II

Być wychowawcą znaczy: dawać, służyć, pomagać, inspirować (...) Aleksander Kamiński

Harcerstwo jest organizacją nastawioną nie na żądanie od społeczeństwa, ale na dawanie społeczeństwu, służenie mu. Aleksander Kamiński

Jeśli harcerstwo chce nadal żyć i pełnić swoją funkcję, to musi samo zdobyć się na próbę odszukania własnego oblicza w dzisiejszym polskim życiu. Harcerska postawa powinna być postawą pozytywnego dążenia do zmian na lepsze... Dążeniem naszym jest, aby harcerstwo było organizacją samorządną, kierowaną przez władze wyłonione z wyborów, aby ZHP harmonizując swe prace z ideałami i potrzebami nowej Polski, dokonywał tego w ścisłym związku z tradycją skautingu i harcerstwa.... Aleksander Kamiński w 1946, na konferencji instruktorskiej w Osowcu.

Być zwyciężonym i nie ulec - to zwycięstwo
Józef Piłsudski

Harcerstwo to nie jest coś, co się umie, ale to jest coś, czym się jest. ks. Kazimierz Lutosławski

Ideał wychowawczy skautowy jest czynnikiem równowagi przez przenoszenie pierwiastka harmonii w świat ludzi i narodów. Maria Kapiszewska

Trudności życia są błogosławieństwem, gdyż przezwyciężanie ich oznacza zwycięstwo. Olga Małkowska

Ukochanie i odczucie idei bardziej ją wcieli w życie niż najokrutniejsze regulaminy. Andrzej Małkowski

Prawdziwy autorytet tworzy tylko osobisty przykład, prawdziwość czynów, odpowiedzialność, porządek, konsekwencja. Stefan Mirowski

Jest złudzeniem, że harcerstwo może być apolityczne. Trzeba tylko wyraźnie rozróżnić: czy harcerstwo ma służyć polskiej racji stanu, czy też partykularnym interesom partii politycznych... hm. Stefan Mirowski

Prawdziwy autorytet tworzy tylko osobisty przykład, prawdziwość czynów, odpowiedzialność, porządek i konsekwencja. Stefan Mirowski

My też jesteśmy kamieniami rzuconymi na szaniec. Mamy te same ideały! Nie musimy pięknie umierać. Ale czy umiemy pięknie żyć. Stefan Mirowski

Nasz harcerski styl potraktujmy jako wkład w wychowanie obywatelskie, w styl życia współczesnego nam społeczeństwa. Stefan Mirowski

Nie było i nie będzie w harcerstwie lustracji, zaglądania do sumień, do teczek, nie będzie upokarzającego powtarzania Przyrzeczenia. ZHP, jak mało które stowarzyszenie, przeszedł spokojnie przez ferment ostatnich lat... Nie dopuśćmy do działań niezgodnych z Prawem Harcerskim. Oczyszczanie z błędów przeszłości jest procesem długotrwałym... Wiemy, jak dużo mamy jeszcze do zrobienia, ale miejmy świadomość, że w tej wędrówce ku szczęściu jesteśmy na dobrym tropie... Stefan Mirowski

Najtrudniej być porządnym człowiekiem, gdy nikt nie widzi. Stefan Mirowski

Przyrzeczenie harcerskie:

Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy to nakaz prawdomówności, wierności, zgodności słów i czynów z nakazami własnego sumienia, swym słowem i czynem harcerz zasługuje na zaufanie, dotrzymuje słowa, przywraca wiarę w solidność, rzetelność, spolegliwość, mówi, co myśli, robi, co mówi. postawą i zachowaniem daje świadectwo o wartościach, jakie wnosi harcerstwo w życie młodzieży i całego społeczeństwa. Harcerz jest punktualny.

MAM SZCZERĄ WOLĘ, to znaczy dobrowolnie, bez niczyjego nakazu, bez żadnego przymusu,

CAŁYM ŻYCIEM, ze wszystkich sił mego ducha, z całego serca, wykorzystując wszystkie dane mi możliwości

PEŁNIĆ SŁUŻBĘ BOGU, który stanowi uosobienie najwyższych ideałów, takich jak miłość, prawda, dobro, sprawiedliwość, wolność, piękno, przyjaźń i braterstwo, wiara, nadzieja. Ideały te łączą wszystkich ludzi dobrej woli, niezależnie od pochodzenia, narodowości, wyznania, wywodzą się z norm moralnych opartych na uniwersalnych, etycznych i kulturowych tradycjach chrześcijaństwa. Wyznawany przeze mnie system wartości kształtuję samodzielnie podążając w kierunku wskazanym przez Prawo Harcerskie.

Pragnę służyć POLSCE, ojczyźnie moich przodków, o której honor, niepodległy byt, tradycje i kulturę walczyli czynem i słowem, którą otrzymałem w spadku jako bezcenną wartość mego pokolenia, którą z całym jej bogactwem duchowym i materialnym mam przekazać moim następcom. Stale poszerzam świat mych myśli i uczuć, wierny zasadzie, że więcej wiedzieć, to głębiej pokochać. Szanuję prawa innych państw i narodów.

Chcę NIEŚĆ CHĘTNĄ POMOC BLIŹNIM nie tylko wtedy, gdy o pomoc proszą, ale zawsze wtedy, gdy czujnym okiem dostrzegę, że na drodze mego życia stanął ktoś, kto potrzebuje pomocy, opieki, wsparcia, pocieszenia.

Mam być POSŁUSZNYM PRAWU HARCERSKIEMU, chcę, by Ono było zawsze wskazówką mego postępowania, by ono decydowało zawsze o zgodności moich myśli, słów i uczynków.

Moje Przyrzeczenie nie jest przysięgą ani ślubowaniem. Przestrzeganie Prawo Harcerskiego jest sprawą mego honoru i źródłem radości, wędrówką ku szczęściu. Za wypełnienie Przyrzeczenia odpowiadam przed własnym sumieniem. Styl życia - Stefan Mirowski

Przez braterstwo skautów do braterstwa narodów oto dewiza poczynań skautowych Antoni Olbromski

Siła w nas jest, na którą Polska liczy, o której potrzebuje. Halina Paliwodzianka

Chciałbym zawsze jak najgoręcej zalecić system zastępowy, to znaczy prowadzenie pracy w małych, na stałe zorganizowanych gromadkach chłopców, z których każda pozostawałaby pod odpowiedzialną komendą chłopca-przywódcy. Zastosowanie tego systemu jest bardzo ważnym czynnikiem powodzenia. System zastępowy można zastosować i wyzyskać w mniejszym lub większym stopniu; lecz istota rzeczy polega na pracy w małych, na stałe zorganizowanych gromadkach chłopców, z których każda pozostaje pod odpowiedzialną komendą chłopca-przywódcy, a takie właśnie grupki, powstałe samorzutnie, należy organizować jako zastępy skautowe. Zastępowy i podzastępowy. Mamy więc zastęp złożony z sześciu, siedmiu lub ośmiu chłopców. Ponieważ ma on być jednostką w pracy, w zabawie, w organizacji drużyny, w obozie i przy spełnianiu dobrych uczynków, więc trzeba koniecznie postawić na jego czele odpowiednio uzdolnionego skauta. Słowa odpowiednio uzdolniony nie znaczą, że musi on nadawać się do prowadzenia zastępu. Zalety kwalifikujące na dowódcę są częściowo wrodzone, częściowo nabyte... System zastępowy (The Patrol System) - Roland E. Philipps

Ruch harcerski musi się rozwijać i rosnąć nie tylko wszerz, przez pozyskiwanie nowych zwolenników, ale i w głąb przez rozwijanie swych zasad, ulepszanie metod pracy. Stanisław Sedlaczek

Pokładając wielkie nadzieje w Harcerstwie, musi Naród umożliwić Harcerstwu spełnianie zadań przez dostarczanie niezbędnych środków. Harcerstwo to wielkie środowisko braterskie, w którym starsi pragną stworzyć zdrowe i uszlachetniające otoczenie dla swoich młodszych braci i sióstr. (...) harcerstwo polskie, jako ruch młodzieży katolickiej musi zacząć od tego, na czym w ogóle kończy sprawę oficjalne stanowisko skautingu angielskiego. Stanisław Sedlaczek

Nasze hasło brzmi błękitne niebo, ponieważ pod błękitnym niebem, w świetle słońca spędzimy nasze życie i nasze myśli są błękitnego nieba, to znaczy radosne, a kiedy są chmury, wiemy, że błękitne niebo jest poza nimi i ukaże się znowu. Chcemy uczyć się życia pod gołym niebem, bowiem tylko tam sprawnie ukształtujemy nasze ciała i uszlachetnimy nasze dusze... Ernest Thompson Seton

Stopień harcerski to nie order, to próba wartości i przydatności osobistej i społecznej. Józef Sosnowski

Harcerstwo to ruch ludzi zawsze młodych, kroczących z innymi szeroką drogą postępu... Maria Staszewska

Nie, mój drogi! Tej roboty nikt za was nie odwali. Sami musicie wychować harcerski narybek. Wy, młodzi, dorośli już mężczyźni, zdrowi, bez oszpeconych policzków, imponujący chłopakom siłą i sprawnością fizyczną, możecie z nimi zrobić wszystko. Możecie im opowiadać o czasie minionym, który dla nich jest już historią. Nie chodzi o trąbienie i wydmuchiwanie dętych bohaterów. Ale powstała wyrwa kolosalna w naszej ciągłości dziejowej, wyrwa minionej wojny. Jeszcze wiele dziedzin życia, jak wiele ulic, czeka odgruzowania. Kiedy chłopcy to pojmą, ich świadomość będzie kolosalną zdobyczą. Pomoże w walce z pijackimi środowiskami, w przezwyciężaniu bikiniarskiego bezmyślnego stylu życia. Musicie to sami osiągnąć. Kadra instruktorska już dorośli, a jeszcze tak cudownie młodzi... Czarne Stopy - S. Szmaglewska

Drużynowy należał do ludzi, którzy nie lubią zmieniać decyzji. Był przekonany, że zbyt pochopne wynajdywanie przeszkód i rezygnacja z wcześniej ułożonych planów są dowodem ukrytego albo jawnego lenistwa. Czarne Stopy - S. Szmaglewska

W języku instruktorskim "czuwaj" znaczy: nie daj się wyprzedzać w poczynaniach pięknych i dobrych. Maria Uklejska

Nie wolno rezygnować z najwyższych wymagań ani obniżać poziomu ideowego na korzyść popularności. Jadwiga Wierzbiańska

Celem skautingu (harcerstwa) jest wyrabianie w młodzieży samodzielności i szlachetności, drogą zwalczania swych wad. Ustawa skautowa



Wędrownicze "wskazidrogi"
Jeśli harcerstwo jest Wielką Grą, to prawdziwy wędrownik musi znać cel tej Gry! Jest metoda harcerska. Wędrownictwo jest rozwinięciem tej metody i sposobem jej urzeczywistniania wśród młodzieży starszej w ZHP.
Sztuka przekazywania umiejętności przeżywania harcerstwa stanowi o jego ciągłości. Ta zasada ma szczególnie swoje zakotwiczenie w ruchu młodzieży starszej w ZHP - wędrownictwie.
Uczestnictwo w ruchu wędrowniczym nie polega tylko na byciu, lecz na czynnym stosowaniu w praktyce życia idei, celów, programu, metod oraz form i zasad pracy wędrowniczej. Wskazidrogą jest Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie oraz Kodeks Wędrowników.
Wędrownictwo to stan dyspozycji psychicznej, fizycznej, intelektualnej i społecznej do ciągłej pracy nad sobą, szukania miejsca wśród ludzi i służby innym.
Wędrownictwo to stan i dyspozycja, w którym harcerka, harcerz osiąga świadomie określony sposób przeżywania harcerstwa.
Wędrownictwo to sztuka rozumienia harcerstwa, jego idei, celów, programu, metod i form oraz ich urzeczywistnianiu przy zastosowaniu zasad pracy nad sobą, szukania miejsca w społeczeństwie i służby innym.
Jeżeli chcesz cokolwiek dobrego zrobić dla ruchu wędrowniczego, nie rób nic poza tym, że będziesz właśnie wędrowniczką, wędrownikiem.
Aby urzeczywistniać idee, trzeba je znać, rozumieć i głosić propagować. Tak samo i z wędrownictwem. Trzeba je znać, rozumieć, przeżyć, mieć w sercu i dzielić się nim z następnymi. Taką dyspozycję gotowość osiągają tylko wędrownicy.
Nie wystarczy znać ideę wędrowniczą, trzeba ją urzeczywistniać w praktyce dnia codziennego. Prawdziwi wędrownicy tak czynią właśnie.

"...Mowa jest srebrem, milczenie złotem..." Dla wędrownictwa srebrem jest głoszenie idei wędrowniczej, a złotem świadectwo jej rozumienia przez aktywne uczestnictwo w ruchu wędrowniczym.

Idee żyją tak długo, jak długo dają o nich świadectwo ludzie. Ważną zasadą jest ta, by ci, którzy sieją idee, trafiali na właściwy grunt. I to nie wszystko. Żniwo poprzedza okres wzrastania i pielęgnacji żmudnej pracy. Wędrownictwo jest takim procesem właśnie.

Śnieg cieszy swą bielą do chwili, gdy nie stopnieje lub nie zostanie zabrudzony. Tak również jest z ideami. Rzecz w tym, by idee zawsze były czyste i białe. Wędrownicy tej zasady przestrzegają i strzegą.

Jeżeli życie jest jedną wielką wędrówką człowieka, to prawdziwy wędrownik musi znać cel tej wędrówki.
Wędrowanie bez celu jest zaprzeczeniem wędrownictwa. Wędrownik zawsze zna azymut obranej przez siebie drogi.
Wędrownik jest świadomy celu swej wędrówki. Wie, że osiągnięcie celu możliwe jest dzięki ciągłemu czerpaniu z korzeni źródła. Wie także, iż cel nigdy nie może przysłonić źródeł, w których woda zawsze jest czysta. Bez tej wody życie jest niemożliwe. O tej zasadzie wędrownik zawsze pamięta.
Wędrownika nigdy nie przeraża bezkres przestrzeni i dal horyzontu. Właśnie to mobilizuje wędrownika do szukania właściwych celów i dróg.
Nawet w bezgwiezdną, pochmurna noc wędrownik zna położenie Gwiazdy Północnej i nigdy nie traci jej z pola widzenia w czasie wędrówki po szerokim świecie.
Nie jest sztuką wędrować po wydeptanych ścieżkach. Sztuką jest znaleźć ścieżkę w bezdrożach. Prawdziwy wędrownik to potrafi.
Prawdziwy wędrownik wie, że nawet najdłuższą, najtrudniejszą wędrówkę zaczyna się od postawienia pierwszego kroku.
Życie jest ciągłym stawaniem na rozstaju szlaków i wyborem drogi do następnego rozstaju. Rzecz w tym, by droga od rozstaju do rozstaju była właściwa, dobra, prosta i jak najdłuższa. Wędrownicy wskazania tego przestrzegają.
Tak jak najdłuższa droga, tak i ta krótka, musi być rozpoczęta musi mieć swój początek oraz kres. O tym wędrownicy pamiętają.

"...Nigdy nie wejdziesz dwa razy do tej samej wody..." Możesz wejść na tę samą ścieżkę, na ten sam szlak, ale nigdy nie odbędziesz takiej samej wędrówki. Wędrownicy zawsze mają to na względzie.
Stać na rozstaju dróg i mieć wybór to wielki przywilej. Prawdziwy wędrownik potrafi wybrać tylko tę jedną - tę właściwą.
Otaczająca rzeczywistość może być bezkresną pustynią. Wędrownik nawet na tej pustyni znajdzie drogę do zbawiennej oazy.
Horyzont dla wędrownika nigdy nie jest końcem wędrówki, może być tylko jednym z etapów.
Do wędrownictwa nie ma drogi, gdyż to właśnie wędrownictwo jest drogą.
Życie jest pasmem ciągłych wyborów, zostając wędrownikiem podjąłeś mądrą decyzję!
Nie jest sztuką podejmować proste i łatwe decyzje, sztuka tkwi w podejmowaniu mądrych decyzji. To tajemnica wędrowniczego stanu!
To co nas otacza to świątynia tego co sacrum i profanum. Trzeba umieć dostrzegać jedno i drugie. Wędrownicy tak czynią właśnie.
Dzieło natury i dzieło człowieka mogą stanowić symbiozę lub być w sprzeczności względem siebie. Wędrownik dba o harmonię w otaczającym go świecie.
Wiedzieć to ważna sprawa. Rozumieć to tak jakby mieć skrzydła. Działać to wiedzieć i rozumieć: dlaczego, co i jak robić. Tak pracują wędrownicy!

Wędrownicy pamiętają o tym, że gorycz porażki mobilizuje, a słodycz zwycięstwa uskrzydla do ciągłego szukania nowych i nie zdobytych jeszcze szczytów.
Trud wędrówki wyzwala radość myślenia. Wędrownicy o tej zasadzie pamiętają.
Powtarzają się wiosna, lato jesień i zima. To normalny porządek pór roku w naszej szerokości geograficznej. Pomimo tych oczywistych powtórzeń, z jakąż radością co roku witamy zieleń i kwiaty wiosny, ciepło i falujące łany zbóż i dary lata, jesienne bogactwo kolorów, liści, traw i wrzosów oraz plony jesieni, biel zimowego puchu przed Wigilią Bożego Narodzenia. O tym wszystkim wędrownicy pamiętają, by z tych skarbów czerpać siłę do dalszego wędrowania.

Są dni, tygodnie, miesiące. Te w cykliczny sposób, w określonym porządku tworzą lata. Jakże fascynującym jest fakt, że mimo, iż w ciągu roku jest... poniedziałków, wtorków... niedziel, styczniów, lutych... grudniów żaden z nich nigdy nie jest taki sam. Wędrownik planuje świadomie każdy dzień, tydzień, miesiąc, rok, by mieć szansę ciągłej pracy nad sobą, szukania swojego miejsca w społeczeństwie i wypełniania służby wobec Polski, Boga i bliźnich!
Ogień może być tragiczny w skutkach jako żywioł i może być zbawienny, właściwie wykorzystany. Tak również może być ze sposobem pracy z młodzieżą starszą w ZHP. Wędrownictwo jest ogniem zbawiennym.


-------------------------------------------------
Nr HR-a: 4/2008
Kategoria artykułów: Bank Pomysłów