Głos intencyjny do harcerskich komisji historycznych
w sprawie organizacji konferencji o roboczym tytule
"Okrągły Stół z perspektywy 20 lat"

Okrągły Stół był przełomowym wydarzeniem mentalnym i historycznym dla Polaków.
Po raz pierwszy odrzucono romantyczną, rewolucyjną militarną konfrontację na rzecz konstruktywnego dialogu społecznego tworzącego najpoważniejsze w Europie zmiany systemowe. Dla harcerstwa, jak zawsze odzwierciedlającego wszelkie zjawiska społeczne było to wydarzenie na miarę utworzenia ZHP czy Zjazdu Łódzkiego.
Harcerstwo nie stało na marginesie wydarzeń, było w ich centrum, a podziały organizacyjne odzwierciedlały polaryzację społeczeństwa. Podstolik młodzieżowy budził wiele niepokojów i wiele nadziei. Harcerstwo mogło zejść poza margines wychowania, mogło utracić kulturotwórcze, narodowe i społeczne znaczenie. Mogło zapoczątkować tworzenie nowej przyszłości i nowej jakości harcerskiego ruchu.
Związek Harcerstwa Polskiego ma wiele dokonań w każdym okresie historii Polski, także w okresie, gdy był organizacją rozwiązywaną, niechcianą, odrzucaną przez władze PRL.
Ze zgrozą czytam teksty pełne amnezji nawet oddanych ZHP instruktorów z tytułami naukowymi, pomijające dokonania i znaczenie działań harcerskich drużyn i ośrodków. Poprzez pryzmat Okrągłego Stołu, przedstawianych tam zarzutów wobec ZHP, próby rozwiązania tej najstarszej organizacji dzieci, młodzieży i dorosłych w Rzeczypospolitej i rzeczowych argumentów wysuwanych w obronie jej działalności można dokonać oceny zarówno tego historycznego spotkania, jak i ukazać, która ze stron poszła drogą głoszonych wówczas haseł.
Żyją uczestnicy tamtych obrad, istnieją jeszcze w prywatnych archiwach żółkniejące dokumenty. Można wykorzystać te świadectwa dla tworzenia społecznej świadomości i harcerskiej tożsamości.
Historia to ludzie, ich życie i czyny. Mylą się Ci, którzy sądzą inaczej, tkwią w teoriach, pseudonaukowych paradygmatach i głoszą fałszywe przekonania bądź opinie. Mamy jeszcze szanse prowadzić prace naukowe w działaniu, w oparciu o relacje żyjących świadków zdarzeń i oryginały dokumentów nie archiwizowanych zgodnie z aktualnymi trendami świata współczesnej nauki.
Okrągły Stół poza Pałacem Namiestnikowskim i Magdalenką w wymiarze harcerskim tworzył nową rzeczywistość także w Katedrze Płockiej, na Jasnej Górze czy w Załęczu Wielkim.
Konferencja powinna zderzyć wspomnienia, transformacyjne dokonania organizacji i opinie uczestników obrad, przedstawicieli organizacji i przedstawicieli nauki. Sondaże wskazują, że w konferencji mogą uczestniczyć ówcześni reprezentanci organizacji harcerskich także innych organizacji młodzieżowych, osoby przewodniczące obradom podstolika, a nawet obrad zasadniczych. Ważnym elementem konferencji powinny być także spotkania dyskusyjne uczestników harcerskiego życia tamtych lat i harcerzy, instruktorów ceniących wartość historii dla wychowania młodych pokoleń.
Konferencja powinna się odbyć w przyszłym roku jako element zapowiadający obchody stulecia ruchu harcerskiego.
Jej organizacja, program i forma wymagają dyskusji, współdziałania i woli pokoleń harcerskich instruktorów bez względu na to, czy noszą mundur, naukowe togi, czy tylko wolę wyrażona w słowach: "Całym życiem...."

Tadeusz Perzanowski

Harcmistrz Tadek Perzanowski, uczestnik obrad Okrągłego Stołu, w latach Odnowy szczepowy Zielonego Szczepu z Hufca Kraków Śródmieście, z-ca Naczelnika ZHP, współpracownik " papierowego" Haera, proponuje w przyszłym roku konferencję w Krakowie. Popieramy !