Ojciec Święty Pius XI do rzymskich skautów katolickich z okazji wspomnienia liturgicznego Świętego Jerzego - patrona skautów (1922): 
"(...) Bądźcie tem, co głosi wasza nazwa, w życiu prywatnym, w życiu rodzinnym i narodowym! Co to znaczy "skaut"... To znaczy wywiadowca, przewodnik... Każda armia ma swoich wywiadowców, którzy przygotowują jej drogę. Tak i wy czynicie: za wami idzie armia cała - wy jesteście tymi wywiadowcami, którzy przygotowują jej drogę, a inni pójdą pewni i spokojni po waszych śladach. Wasze więc miano wskazuje, że powinniście być pierwszymi wśród pierwszych, najpierwsi ze wszystkich. (...) pierwszymi w wyznawaniu naszej wiary chrześcijańskiej, pierwszymi w świętości, w szlachetności, w czystości, pierwszymi we wszystkich przejawach życia chrześcijańskiego". 
(Za: "Harcmistrz" 1925, Nr 13) 

Ojciec Święty Pius XI z okazji międzynarodowej pielgrzymki skautów katolickich (6 września 1925 oku): 
"Ukochani Synowie Moi! (...)W duchowej naszej rodzinie, wy, młodzi, jesteście źródłem ożywczym, kwitnącym, pełnym siły przyszłego pokolenia, nadzieją religii i Kościoła, jak również waszych rodzin i społeczeństwa. (...) Wy nie tylko jesteście młodzieżą katolicką, wy prócz tego jesteście Skautami! Skautami Katolickimi to nie jest nic małego, jeśli się rozważy i zgłębi całe znaczenie tych słów. Skauci: nie wystarczy być młodymi, by nimi być. (...) By być skautem, trzeba mieć pewną siłę, odwagę, usposobienie do rozwagi i spokoju, a dla skauta katolickiego potrzebną jest głęboka wiara w Boga, wiara w Jego obecność, w Prawo Jego, wiarę, która tak cudownie harmonizuje z cudami przyrody, dając rozwiązanie jej misternej tajemnicy i najcenniejszą wiedzę. (...)"
(Za: "Harcmistrz" 1925, Nr 12) 

Ojciec Święty Pius XII z okazji zjazdu Międzynarodowej Katolickiej Konferencji Skautingu (2 czerwca 1952): 
"(...) Prawo skautowe, oparte na zasadach prawa naturalnego, przez ćwiczenie wysiłku, przez codzienną i ochotną praktykę dobrych uczynków, prowadzi do rzetelności i wierności... Młodzi czując przyrost swych sił stają się z natury szlachetni; mają ochotę do walki, do próbowania swych sił w trudnościach; odczuwają potrzebę dawania i udzielania się (...). Kształcenie charakteru, będąc podstawowym celem skautingu, musi posiadać nastawienie szczerze społeczne i apostolskie... Miłość, którą skauci zawsze posiadali ku Bożej Osobie Wielkiego Wodza, który jest Drogą, Prawdą i Życiem, winna pozostać ich światłem i podporą ich codziennych wysiłków." 

Ojciec Święty Paweł VI do Przewodniczek i Skautów Europy podczas audiencji generalnej (1975): 
"Przewodniczki i Skauci Europy, wiedzcie, że zawsze będziecie naszymi przyjaciółmi. Mamy wielkie zaufanie do waszej obecności, waszej pracy, do waszego stowarzyszenia i do ducha skautowego, który reprezentujecie. Bądźcie błogosławieni! Ze wspomnienia Jubileuszu, w którym uczestniczyliście wynieście poczucie pewności i wierności Chrystusowi i Jego nauczaniu". 

Ojciec Święty Jan Paweł II do Przewodniczek i Skautów Europy podczas specjalnej audiencji (3 sierpnia 1994): 
"Drodzy - Przewodniczki i Skauci Europy! Cieszę się, że mogę was przywitać na tej środowej Audiencji Generalnej. (...) Rzeczywiście jesteście powołani do tego, aby z całym młodzieńczym zapałem uczestniczyć w konstruowaniu Europy narodów, w której w każdym człowieku szanowana byłaby godność dziecka miłowanego przez Boga i byłaby tworzona jedna społeczność oparta na solidarności i na miłości bratniej. Przecież waszym codziennym zadaniem jest świadczyć o Chrystusie Zmartwychwstałym wśród waszych rówieśników, którzy mają potrzebę prawdziwego sensu życia i przekonania, że dzięki miłości Chrystusa Zbawiciela otwiera się przed nimi przyszłość pełna nadziei. Być chrześcijaninem oznacza niezmordowanie służyć budowaniu pokoju i jedności w Kościele i w świecie. Dla was w szczególności oznacza to pracować w obrębie waszej wielkiej rodziny Skautów, w której jesteście braćmi i siostrami, posługując się waszą specjalną pedagogiką, żyjąc przykazaniem miłości, jak mówi: Jezus "niech wszyscy poznają, żeście uczniami moimi" (J. 13, 35). Prawo skautowe jest waszym ideałem. Inspiruje was ono do rozwijania podstawowych wartości ludzkich: uczciwości, prawości, sumienności w spełnianiu obowiązków, umiłowania przyrody, służby bliźnim. Polega ona na dawaniu tego, co się otrzymuje. To właśnie przez służbę bliźniemu odnajdujemy prawdziwe szczęście. Pedagogika skautowa dostarcza wam bezcennych środków do formowania waszej osobowości. U waszego boku znajdują się przełożeni i dorośli, którzy prowadząc was w sposób zdecydowany i z delikatną cierpliwością pragną pomagać wam w stawaniu się lepszymi. Zdajecie sobie sprawę, jak ważną rzeczą w przestrzeganiu tego prawa skautowego, programu życia prawego i pociągającego, jest żyć w Kościele i przystępować do sakramentów. 
(...) W świecie, który oferuje łatwe przyjemności i fałszywe złudzenia, trzeba mieć odwagę iść pod prąd, kierując się istotnymi wartościami i w ten sposób realizować życie harmonijne, kwitnące i radosne. 
Codziennie jesteście powołani, aby żyć w rodzinie, w szkole i w czasie wolnym, w zgodzie z sakramentami chrztu i bierzmowania, prosząc Ducha Świętego, aby dał wam jasność w wyborze tego, co powinniście czynić. Droga młodzieży, zachęcam was, w waszym Ruchu, w kościołach, w parafiach, czy innych chrześcijańskich miejscach, do zastanowienia się nad sensem, jaki chcielibyście nadać swojemu życiu. Bóg powierzył wam talenty. Niektórzy z was usłyszeli lub usłyszą apel wzywający do tego, aby zostać księdzem, zakonnikiem lub siostrą zakonną, czy też człowiekiem świeckim zaangażowanym w świecie. Pozwólcie prowadzić się Chrystusowi i nigdy nie bójcie się odpowiedzieć tak, jak to uczynił młody Samuel, aby służyć w Kościele! Chrystus pragnie, aby wasze życie odniosło sukces, po to, aby rozbłysło Jego światło i abyście mogli osiągnąć szczęście, którym chce was napełnić. Kościół liczy na was i na wielką skautową rodzinę. 
Powierzając was opiece Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła i naszej Matki, daję wam z całego serca moje apostolskie błogosławieństwo." 

Ojciec Święty Jan Paweł II, List apostolski do kierujących Międzynarodową Katolicką Konferencją Skautingu (13 września 1998): 
"(...) przyłączam się z całego serca do dziękczynienia mężczyzn i kobiet, którzy od początków uczestniczyli w ruchu skautingu katolickiego i otrzymali wymagającą formację duchową i ludzką, która pomaga im w ich codziennym życiu. 
Spotkanie metody skautowej z intuicjami Ojca Sévin, TJ, pozwoliło na wypracowanie pedagogiki opartej na wartościach ewangelicznych, gdzie każdy młody człowiek jest inspirowany do pełnego rozkwitu i rozwoju swojej osobowości, wydając owoce talentów, które nosi w sobie. Prawo skautowe, skłaniając młodych do podążania drogą cnót, zaprasza ich do postawy prawości moralnej i ducha ascezy i w ten sposób kieruje ku Bogu oraz wzywa do służenia swoim braciom; przywiązując się do czynienia dobra, stają się mężczyznami i kobietami zdolnymi wziąć odpowiedzialność w Kościele i społeczeństwie. (...)"

(tp)