Instrukcja GK

Uchwała RN

55. Gromada/drużyna może realizować specjalność harcerską, rozumianą jako sposób realizacji programu harcerskiego opartego na metodzie i metodykach harcerskich, wzbogacony o treści charakterystyczne dla danego rodzaju aktywności.

Szczegółowe zasady prowadzenia wychowania w harcerskich specjalnościach określone są w odrębnych przepisach.

>>> czyli w jakich ? Bo na pewno nie w uchwale RN ZHP (jak sugerują  niektórzy) gdyż w uzasadnienu do uchwały RN zapisano wyraźnie że: 

(...) Treść uchwały definiuje podstawowe zasady, którymi należy kierować się przy realizacji wychowania w harcerskich specjalnościach.

Tylko że GK ZHP z tego obowiązku, do chwili obecnej, się nie wywiązała.

Definicja specjalności
2. Specjalności harcerskie są elementem programu harcerskiego opartego na metodzie i metodykach grup wiekowych, wzbogaconego o treści charakterystyczne dla danego rodzaju aktywności ludzkiej. 
3. Specjalności harcerskie opierają się na uzupełnieniu lub częściowym zastąpieniu tradycyjnych technik harcerskich działaniami związanymi z dziedziną ludzkiej aktywności wybraną za podstawę danej specjalności.
4. Specjalności harcerskie stanowią narzędzie do realizacji celów ZHP, w tym: 
a) wspierają rozwój zainteresowań członków ZHP,
b) wykorzystują zainteresowania członków ZHP do osiągania celów wychowawczych,
c) uatrakcyjniają program, 
d) pozwalają członkom ZHP zdobyć konkretne umiejętności przydatne w życiu,
e) przyczyniają się do budowania wizerunku ZHP jako atrakcyjnej, nowoczesnej organizacji harcerskiej, 
f) oferują kadrze i starszyźnie dodatkową ścieżkę rozwoju.

56. Założeniem stosowania specjalności jest długofalowa praca metodyczna, w której tradycyjne techniki harcerskie zostały uzupełnione lub częściowo zastąpione działaniami związanymi z przedmiotem specjalności, tak by powstały system umożliwiał stymulowanie wszechstronnego rozwoju członków gromady/drużyny.

57. Rozpoczęcie realizowania specjalności harcerskiej w gromadzie/drużynie może nastąpić w dowolnym momencie jej istnienia i wymaga zgody właściwego komendanta.

Program specjalnościowy
5. Specjalności harcerskie stanowią część programu ZHP.
6. Podstawą działania specjalności jest długofalowa praca wychowawcza, gdzie zdobywanie i wykorzystywanie umiejętności specjalnościowych jest podporządkowane celom wychowawczym.
7. Z uwagi na wymogi dotyczące wyszkolenia kadry i wychowanków planowanie pracy specjalności musi mieć charakter długofalowy – wieloletni.
8. W podstawowych jednostkach organizacyjnych specjalnościowych w pracy wychowawczej wykorzystuje się wszystkie elementy metody harcerskiej, uzupełnione o działania charakterystyczne dla danej specjalności.
9. Wewnętrzne programy szkoleń specjalnościowych winny w miarę możliwości umożliwiać zdobywanie uprawnień zewnętrznych.
10. Wychowywanie kadry jednostek specjalnościowych winno obejmować równolegle rozwój harcerski/instruktorski i kształcenie specjalnościowe. Kształcenie specjalnościowe ma charakter wspomagający i zależnie od uwarunkowań może być realizowane siłami środowiska, w ramach przedsięwzięć kształceniowych ZHP na różnych poziomach struktury lub w podmiotach zewnętrznych.

59. Gromada/drużyna chcąca realizować specjalność musi:

1) wykazać, że kwalifikacje osób prowadzących działania specjalnościowe (kadry jednostki lub współpracowników zewnętrznych) umożliwią realizowanie działań specjalnościowych w sposób nie zagrażający bezpieczeństwu członków jednostki oraz osobom postronnym;

2) przedstawić sposób realizacji celów wychowawczych ZHP przy użyciu instrumentów metodycznych ZHP oraz działań i narzędzi wybranej specjalności (tj. włączenia działań i narzędzi specjalnościowych w system narzędzi wychowawczych opisany w Systemie Metodycznym ZHP).

Jednostki i zespoły specjalnościowe
11. Działania specjalnościowe prowadzone są w podstawowych jednostkach organizacyjnych, działających zgodnie z harcerskim systemem wychowawczym, oraz w klubach specjalnościowych.
12. Poza wymogami odpowiedniej instrukcji, specjalnościowa podstawowa jednostka organizacyjna musi spełniać następujące warunki:
1. Kadra jednostki ma umiejętności i kwalifikacje pozwalające realizować działania specjalnościowe w sposób bezpieczny.
2. Kadra jednostki dba o podnoszenie swoich kwalifikacji w obszarze specjalności.
3. Program pracy jednostki zawiera działania specjalnościowe.
(...)

14. Jednostki specjalnościowe podlegają nadzorowi metodycznemu i organizacyjnemu na zasadach ogólnych.
(...)

16. Elementy programu specjalności mogą być stosowane poza środowiskami danej specjalności w celu wzbogacenia programu innych jednostek o dodatkowe atrakcyjne elementy.

60. Właściwy komendant stwierdza spełnienie przez gromadę/drużynę wymagań określonych w p. 59 i ogłasza ją w rozkazie jednostką specjalnościową.

61. Wymagania określone w p. 59 muszą być spełnione w każdym momencie pracy gromady/drużyny specjalnościowej.

17. Zespoły specjalnościowe działające na poziomie hufca, chorągwi lub GK ZHP powoływane są w odpowiedzi na potrzeby jednostek działających w obrębie danego poziomu struktury ZHP. Zespoły takie mają za zadanie:
a) wspierać pracę wychowawczą jednostek specjalnościowych,
b) reprezentować interesy jednostek specjalnościowych,
c) pełnić funkcję doradczą w stosunku do właściwych komend lub GK ZHP, 
d) promować i wspierać działania specjalnościowe.

Postanowienia końcowe
18. Rada Naczelna ZHP zobowiązuje Główną Kwaterę ZHP do dostosowania regulaminów regulujących funkcjonowanie specjalności harcerskich do postanowień niniejszej Uchwały w terminie do 31 grudnia 2014 r. 
19. Rada Naczelna ZHP zobowiązuje Główną Kwaterę ZHP do uwzględnienia szkoleń specjalnościowych i kształcenia kadry specjalnościowej w dokumentach regulujących pracę z kadrą w ZHP do 31 grudnia 2014 r.

UZASADNIENIE   (do uchwały RN)

(...) Treść uchwały definiuje podstawowe zasady, którymi należy kierować się przy realizacji wychowania w harcerskich specjalnościach.