Specjalność obronna czy może proobronna jest jedną z najtrudniejszych w prawidłowej realizacji specjalnością. Wymaga bowiem od drużynowego pełnego zrozumienia metody harcerskiej, stałej i bardzo ostrej świadomości celów oraz co bardzo ważne wiedzy i zrozumienia w bardzo dobrym stopniu zagadnień związanych z rozwojem psychofizycznym człowieka.
"Odwieczny" dylemat drużynowych i komendantów - kiedy działalność drużyny jest specjalnościowa a kiedy już/jeszcze nie.
Co to jest HSRD i jak to ugryźć?
Publikacja zasad nadawania mina drużyny wodnej i żeglarskiej w poradniku"Harcerskie Drużyny Wodne" rozpoczęła gorącą dyskusję wśród młodych drużynowych w Retmanacie hufca ZHP Łódź-Polesie o kategoryzacji. I im oddajmy nasze łamy.
Zostań, Ewelino! Powiedz: zostań, Ewelino! - piękną kobietą targają emocje. Młody porucznik carskiej kawalerii klęczy u stóp żałobnie odzianej szlachcianki. Za oknem noc czerwcowa, w pokoju migoce delikatne światło świec. Jest rok 1864, hrabia Piotr został zesłany na Syberię za udział w Powstaniu Styczniowym. Ewelina wbrew swemu pojęciu o obowiązkach żony i Polki ulega Edmundowi i zostaje w majątku. Jeśli chcecie wiedzieć więcej - to polecam Noc czerwcową Iwaszkiewicza i sztukę Teatru Telewizji w reżyserii Wajdy, pod tym samym tytułem.
Oceny oraz kryteria ich wystawiania towarzyszą nam prawie zawsze, przy większości trudnych i złożonych prac wymagających czasu na uzyskanie efektu. Jeśli są dobrze dobrane, szalenie ułatwiają pracę. Mogą też jednak szkodzić...
Ze specjalnościami jest trochę podobnie jak z grą w okręty. Jako admirałowie flot na kartce w kratkę mamy okręty jedno-, dwu-, trój- i czteromasztowe. Tak samo harcerskie specjalności mają cztery poziomy wtajemniczenia...
Lekcja chemii specjalności, czyli co ma wspólnego drużyna z kwasem. I jak wiązać harcerstwo ze specjalnością żeby połączenie było trwałe i mocne.
Czy specjalnością mogą się zajmować wyłącznie wędrownicy? Kiedy i jak wprowadzać specjalności? Czym jest w istocie specjalność?
Harcerstwo jest skazane na specjalności, a szczególnie ruch wędrowniczy. Jeśli chcemy zatrzymać odpływ młodzieży do firm i instytucji oferujących "inne formy spędzania wolnego czasu" musimy zacząć się specjalizować. Problem konkurencji i łatwo dostępnej alternatywy dotyczy przede wszystkim środowisk wielkomiejskich.
Jak poukładać te trzy rzeczy: oczekiwania młodych ludzi, przyzwyczajenia i nawyki instruktorów specjalnościowych i potrzebę wsparcia drużynowych w tym, by ich praca była jak najbardziej atrakcyjna?
Do specjalności można podejść na dwa sposoby. Pierwszy, to pójście w specjalność całą drużyną. Drugi zaś polega na zaszczepieniu specjalności w drużynie, która na co dzień zajmuje się zupełnie innymi sprawami.
Jeśli spytać przeciętnego harcerza z drużyny specjalnościowej, szczególnie obronnej, czy Harcerskiej Służby Granicznej na czym polega praca jego jednostki, można usłyszeć, że przygotowuje się do służby w wojsku, policji, Straży Granicznej itp. Generalnie można by temu przyklasnąć, gdyby nie pytanie pomocnicze, na czym to przygotowanie polega. No i tu otwiera się "puszka Pandory", czyli cała litania bzdur, od których fachowcom robi się słabo.
W istocie bowiem w dobrej, pracującej ze sprawnościami drużynie specjalności przewijają się przez cały czas. Drużyna, która nie pracuje ze specjalnościami, nie pracuje wcale. Ten numer "Harcerza Rzeczypospolitej" ma na celu przybliżenie harcerskiej braci tego, czym są specjalności, "czym je się je", jak do nich podejść i jak realizować.