Ten "okropny" BiPi

Przetacza się przez jedną ze stron netowych kolejna dyskusja wokół wiary i religii w skautingu/harcerstwie, jak też wokół znaczenia cytatów zaczerpnietych z licznych publikacji Pierwszego Skauta. Jak zwykle, wielu polemistów nie przygotowało się do dyskusji, korzystając z dostępnych źródeł. Mało jest rzeczowych argumentów, za to dużo niezbyt harcerskiego hejtu. 

Głos instruktorski w sprawie uchwały XL Zjazdu ZHP nr 9 z dnia 10 grudnia 2017 r. w sprawie religii i rozwoju duchowego w Harcerskim Systemie Wychowawczym.  

W związku z rozpoczęciem konsultacji dotyczących roli religii i rozwoju duchowego w harcerskim systemie wychowawczym i w odpowiedzi na materiał opracowany przez Zespół ds. Społecznych Rady Naczelnej ZHP, chcielibyśmy się odnieść do sposobu prowadzenia tych konsultacji i do samego materiału, który stanowi podstawę tych konsultacji. 

Materiał przygotowany przez Radę Naczelną nie był wcześniej podany do wiadomości i wysłany do zapoznania się czy ewentualnej współpracy Naczelnego Kapelana ZHP, szefów centralnych wydziałów Głównej Kwatery ZHP, zespołów czy duszpasterstw chorągwianych zajmujących się wychowaniem duchowym w Ruchu. 

Uwagi są chronologiczne w stosunku do zapisów projektu dokumentu: 

Nie jesteśmy cyborgami…

Po wielu dniach zamyślenia i obserwacji tego przez co przechodzi nasza organizacja, a także tego co widzę u drużynowych, u kadry i harcerzy w swoim hufcu, postanowiłam zabrać głos. Nie jesteśmy cyborgami to wypowiedź odnosząca się do drużynowych, zmęczonych, zdezorientowanych sytuacją pandemiczną, pomieszaniem informacyjnym i wykończonych „zdalnością” tego świata. Jak takiego drużynowego nie rozgrzeszyć, że się poddał, że nie ma weny, że kończą mu się pomysły, albo po prostu, że jest pełny obaw. 

Dziś będzie grubo, bo o najstarszym pionie wiekowy w ZHP, który totalnie - moim zdaniem - nie "funguje".

Z natury nie jestem fatalistą, ale...

Dla mnie (i ponoć dla tych, co tworzyli metodykę tego pionu wiekowego i innych, znających się na temacie) wędrownictwo kojarzy się z wyczynem, specjalnościami, służbą, odnajdywaniem swojego miejsca w społeczeństwie, samodoskonaleniem się...

Czy rzeczywiście tak jest? Czy świadomość Wędrowników i jej odzwierciedlenie w metodyce tego pionu wiekowego idą w parze. Spójrzmy...

Myśli kilka w temacie wyborów uzupełniających do RN ZHP

Właśnie rozpoczął się Nowy Rok i często słychać życzenia aby był mniej „atrakcyjny” niż poprzedni. Jednak patrząc na nasz harcerski kalendarz i statut, szykuje się bardzo ciekawy rok. W momencie pisania tego artykułu wiadomo było, że mamy Zjazd Nadzwyczajny w styczniu i po wykładni NSH, Zjazd Zwykły na przełomie listopada i grudnia, plus-minus 15 dni. Jednak nie o tym chciałem Wam napisać, a o sytuacji z grudniowej Rady Naczelnej ZHP i decyzji o nie przyjęciu dwóch kandydatów zaproponowanych przez rady chorągwi. Zadaję sobie ciągle pytanie jakimi kryteriami powinienem się kierować przy takich głosowaniach i czy w ogóle powinienem się czymś kierować czy tylko aprobować wybór z chorągwi.

Zjazd Bydgoski 30 lat temu był chyba najbardziej przełomowym starciem dwóch koncepcji widzenia harcerstwa, w porównaniu do prób czynionych po 1989 r. w ZHP. Wymaga on dalszych analiz, badań, a co najważniejsze utrwalania relacji uczestników. Zmienił oblicze ZHP, przywracając Związek kierunkowi skautowemu, w rozumieniu Twórcy Skautingu, niewątpliwie pozwolił wrócić do Światowej Rodziny Skautowej parę lat próźniej.

Przy Redakcji Harcerza Rzeczypospolitej funkcjonowało "Forum Haera", którego zadaniem była szeroka i pogłębiona dyskusja wokół koniecznych i niezwykle potrzebnych zmian w ZHP. I to w ramach Forum powstał daleko idący i nowatorski, jak na tamten czas, projekt nowego Statutu ZHP. Ten "społeczny" projekt przegrał w zderzeniu z projektem przedstawionym przez ustępujące władze ZHP. Dziś nadal, po latach uważamy, że nasz projekt był bardziej odpowiedni wobec koniecznych zmian. I miałby daleko bardziej znaczący wpływ na przemiany w nadchodzących latach.

Przypominamy ten projekt w 30 rocznicę Zjazdu.