Refleksja na Dzień Papieski Jana Pawła II o ekologii ducha

Niezapomniany Jan Paweł II – papież młodzieży – zostawił nam w testamencie niezwykle ważne zadanie, a mianowicie troskę o godność człowieka. W swoich licznych pielgrzymkach, na wszystkich kontynentach świata, stale poszukiwał człowieka, by przypomnieć mu o godności, którą otrzymał od swego Stwórcy. Aby sponiewieranym nieprawością tego świata rozpalić iskrę nadziei w sercu na lepsze jutro, by otrzeć twarz poniżonym przez przemoc fizyczną i moralną, by przeciwstawić się traktowaniu człowieka jako przedmiotu, by wreszcie postawić go na właściwym miejscu w świecie stworzonym, a także w świadomości wszystkich ludzi tego świata.

Gawęda Ojca Świętego wygłoszona 6 września 1984 roku przy ognisku harcerskim w Castel Gandolfo.

(Tekst autoryzowany przez Ojca Świętego)

Refleksji garść duża po debacie o wartościach w ZHP

Bardzo dziękuję każdemu rozmówcy, ale szczególnie ludziom którzy zaprosili do tej debaty byłych Naczelników i Kapelana Naczelnego. I za instruktorów, których dojrzałe wypowiedzi i niezwykły talent dzielenia się swoim doświadczeniem umocniły mnie w przekonaniu, że warto było tych kilka i kilkanaście lat temu współpracować z GKą i chorągwiami, dzielić się sobą, razem działać w imię najwyższych wartości. Mam nadzieję, że delegaci Zjazdu wykażą się mądrością i rozsądkiem, uważnością i skupieniem, kiedy trzeba będzie podjąć decyzję o tym, czy zmieniać Prawo i Przyrzeczenie, czy też może raczej wzmocnić solidniej metody na pracę z fundamentalnymi zapisami w Statucie ZHP.

Miejsce Boga w harcerstwie

No właśnie, jakie ono jest ? I czy jest w ogóle ? Czy Bóg i harcerstwo to nierozłączna para, czy też z tym całym Bogiem to jakaś lipa. Czysta indoktrynacja mająca na celu zniewolenie duszy młodego człowieka. Hmm, ale jeśli nie ma Boga to o zniewolenie jakiej duszy  chodzi ? ...

Decyzja władz ZHP o poszukiwaniu optymalnej wersji Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego wywołuje dyskusję na temat duchowości w harcerskim wychowaniu. Dla wielu osób, nie tylko z harcerskimi życiorysami, jest to powód do spekulacji.

Te trudne tematy zostały poruszone na zorganizowanym 23 października 2004 r. w Radomyślu nad Sanem seminarium instruktorskim pt. „Miejsce niewierzących w ZHP”.

Toczy się obecnie dyskusja dotycząca obecności pojęcia Boga w oficjalnych dokumentach związkowych. Osobiście odnoszę wrażenie, że retoryka stosowana przez niektórych uczestników dyskusji wprowadza dużo złego. Zasadniczą kwestią jest tu pojęcie wolności. Dla jednych jest to wolność obywatelska, dla innych wolna wola pochodząca od Boga. 

Temat myślę jest tematem bardzo ciekawym, a często pomijanym w naszej organizacji. Warto zastanowić się na początku co to jest "wychowanie duchowe". Wychowanie duchowe jest ogromnym działem, który wykracza poza ramy tego czasu, a odnosi się do głębszych treści. Nie ukrywam, że jest to "działka" bardzo trudna, ponieważ odnosi się do intymnych sfer człowieka. Istotną kwestią jest współpraca z osobami zajmującymi się prowadzeniem ludzi do Boga. Spora część z Was zadaje sobie pytanie, na czym faktycznie ma polegać współpraca z kapelanami. W niniejszym artykule postaram się to trochę rozjaśnić.

Duchowy restart

Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech, 
pamiętaj jaki spokój możesz znaleźć w ciszy.
Desiderata

„Restart” lub „reset” to zakończenie pracy dowolnego urządzenia elektronicznego lub cyfrowego, które ma służyć załadowaniu na nowo systemu operacyjnego. Jeżeli urządzenie nie reaguje na polecenia, konieczne jest wykonanie tzw. twardego resetu, które przywraca urządzenie do stanu jak po włączeniu. To czasem powoduje utratę niezapisanych danych, uszkodzenie systemu. Więc często wystarczy tzw. reset miękki, inicjowany przez inny działający system albo przez użytkownika. Powoduje oczyszczenie pamięci podręcznej, przerwanie działających procesów, które zwalniają szybkość reakcji sprzętu na polecenia. Restart może też nastąpić jako niepożądany skutek problemów z zasilaniem lub oprogramowaniem. Czas pomiędzy restartami komputera nazywa się „uptime”.

Kiedy pojawia się takie pytanie, mógłbym napisać bardzo prosto: kapelan ma bardzo ważną rolę do spełnienia w naszej organizacji, a dziś, i piszę to całkiem szczerze, spełnia on także wiele innych funkcji, które sprawiają, że ma on realny wpływ na kształt ZHP.

Pisząc to pytanie zastanawiałem się, nad tym jak większość z nas odniosłaby się do osoby, która, już będąc w harcerstwie, nie poszukuje wiary, ponieważ odnalazła ją w bóstwach słowiańskich. Dodatkowo okazuje się, że zaprasza nas do tego byśmy wsparli ją kiedyś, np. w poszukiwaniach kwiatu paproci, co przecież jest związane z naszą kulturą. W sumie… może być ciekawie.

Istotą harcerskiego działania jest przede wszystkim pełna realizacja ideału harcerskiej służby, rozumianej jako służba Bogu – wynikająca z osobistego stosunku do duchowych wartości życia – takich jak miłość, prawda, dobro, sprawiedliwość, wolność, piękno, przyjaźń, braterstwo, wiara, nadzieja; lojalności wobec religii, która je wyraża, i akceptacji obowiązków, które z niej wynikają...

Szlachetność. Wpływem największym na młodego człowieka(harcerza) zawsze będzie osobisty przykład instruktora będącego dla niego autorytetem. Harcerz darzy autorytetem tylko kogoś, kto swą wyrazistą postawą przekonuje jego osobę. Takiego kogoś harcerz uznaje za godnego naśladowania. Cały szkopuł w tym, żeby wyrazista postawa instruktora była oparta o szlachetne postępowanie. Wtedy warunek (wyrazista postawa) i właściwa treść (szlachetne postępowanie) dopełniają się, tworząc skuteczne i wartościowe narzędzie wychowania.

Początek roku szkolnego to bardzo intensywny czas. Wrzesień oznacza rozpęd: wracamy po wakacjach do szkoły, przygotowujemy się do nowego roku pracy w środowiskach harcerskich. Komendy piszą nowe programy pracy do zatwierdzenia. Słowem – wszyscy się mobilizują i biorą do roboty.